Stille nacht, heilige nacht

Daar komt ie weer, het kerstliedje van vandaag. Wat we trouwens maar eens vaak moeten gaan zingen, misschien dat Louise dan gaat denken "he, ik moet dus stil zijn 's nachts".

Om - even tussendoor - in te gaan op een regelmatig terugkomend weetje op http://www.stukjebijbeetje.com/ dat de Katholieken wat meer *bling* hebben vergeleken met ons protestanten, zat ik daarnet met hoogste vertwijfeling te lezen dat de katholieken hun eigen versie van stille nacht hebben. Hmm...
Overigens ook natuurlijk niet slechter of beter dan de "onze", maar gewoon eh... anders (klik)

Stille Nacht, Heilige Nacht.

Davids Zoon, lang verwacht,

die miljoenen eens zaligen zal

werd geboren in Bethlehems stal.

Hij, der schepselen Heer

Hij, der schepselen Heer.

Hulp'loos kind, heilig kind,

dat zo trouw zondaars mint.

Ook voor mij hebt G'Uw rijkdom ontzegt,

werd G'in stro en in doeken gelegd.

Leer m'U danken daarvoor

Leer m'U danken daarvoor.

Stille Nacht, Heilige Nacht,

Heil en vree wordt gebracht,

aan een wereld, verloren in schuld.

Gods belofte wordt heerlijk vervuld.

Amen! Gode zij eer

Amen! Gode zij eer.

Nu zat ik vandaag bij mijn ouders de kerstkaarten door te neuzen, en kwam een hele mooie tegen van een prachtige kerk in Zwitserland (de makers weten wel over welke ik het heb) en ik vond de tekst daarop treffend. Helemaal letterlijk is ie niet, misschien zelfs een beetje verbouwd, maar wel een om even mee te nemen het "nieuwe jaar" in zullen we maar zeggen.

Met kerst geeft God de wereld een gouden randje.

Weer even genoeg oeverloze tekst en kerst-gekwebbel, even een foto van de kleine meid.

Dat lijkt een hele normale foto nietwaar? Behalve dan dat ze bijna op haar buik is gerold. Maar wat nou als ik vertel dat ik haar precies andersom in de box heb gelegd. Dus met de voeten waar nu haar hoofd ligt... en toen ik een kwartiertje later langs kwam wandelen deze foto dus gemaakt. Madammeke is niet meer zo erg hulpbehoevend...

En toen nog wat. Een poosje geleden vertelde een kennis van me over haar zoontje die een paar weken ouder is dan Louise dat hij niet meer in de wipstoel kon. En ik dacht: "jaja, natuurlijk, je vindt het gewoon geen leuk gezicht meer, je vindt hem te groot en te stoer, hozeo zou dat niet meer kunnen?"

Nou...

Ik denk dat ik haar maar even op ga bellen om met rood hoofd mijn ongelijk in deze toe te geven.

Dit zag ik namelijk toen ik vanmiddag hard bezig was het huis schoon te maken voor morgen als Erik z'n verjaardag viert en Louise zolang even voor de tv had gezet (schaapjes tellen, letterlijk).

"Wat? Ik zit PRIMA zo mam!"

"He leuk, papa z'n internet-snoertje."

"Bijna... bijna..."

"Verdorie, wie heeft dat tuig hier bedacht!"